فرشتگان تن، احساس را که ناز کنند
ستاره‌ها همه با چشمک اعتراض کنند

اگر که نخ نخ گیسو تنیده در رویا
گره ز بافه‌ی هر استعاره باز کنند

به گوش گوشه رسانند گل نراقی‌ها
اگر به بوسه، لبی راهی حجاز کنند

غزل به هروله حتما ردیف می‌گردد
به پای قافیه، عشاق اگر نماز کنند

چهارپاره‌ی خیام اگر شود کوتاه
هزار کوزه سر قصه را دراز کنند

قسم به نون که قلم‌ها، میان سفره‌‌ی شعر
به رقص آمده تا شعر تازه ساز کنند